Nondejuuukelukuuuu

Ik sta onder de douche. Het water gutst over m’n kop en ik hoor een raar geluid. Telkens weer. Ik ken het niet. Wat is dat toch? Ik draai de kraan dicht om het wat beter te horen. Het lijken wel vrouwen van 80-plus die gister drie builen shag (de vrouw) gerookt hebben en na 16 glazen port een lied van Gerard Joling zingen. Wat moeten die nou in onze tuin?

Ooh f*ck…

… ik word wakker. Er zitten geen oma’s onder m’n raam. Dat is geen Joling-muziek. Goedemorgen Bart; je hebt drie hanen. “Kruughljiilkllleekuuuggghh”, klinkt het keer op keer en dwars door elkaar.

Geen ei?

Kippen. Ik wilde kippen houden. Geen hanen. Ik wilde eieren. En deze eruit laten halen door Abe. Die zou dat fantastisch vinden. Toen het gevleugelde trio als drie lieve grijze kuikens arriveerde, waren ze te jong om het geslacht te bepalen. Klein risicootje, maar drie van de drie mannelijk; dat is wel erg overdreven.

Dan kip

Er zit maar één ding op. Vetmesten en slachten die hap. En ik moet Paul en Claus bellen, want ik móet weten hoe het kan dat hun kippenvleugels en drumsticks zo mals zijn. Wat krijgen ze te eten? Hoe slapen ze? Waar lopen ze rond? Als ik geen dagelijks eitje krijg, dan wil gruwelijk sappige kip. Welja, gruwelijk sappige haan.

Vette pech

Toevallig heb ik ze laatst klaargemaakt. Ongelukkige timing voor de beestjes, want hierdoor staat het me nog goed nader. Eén nachtje in de BBQuality Chicken Rub; een kruidenbad zodat de smaken er goed in kunnen trekken. Dan even door het paneermeel – en wat gedroogde oregano – voor een krokant velletje. Zoals het hoort. En vervolgens een kwartiertje of drie in de oven. Heerlijk. Om je vingers bij af te likken. Ook al heb ik twee foutjes* gemaakt: ze waren nondejuuukeluuuu lekker. Zo mals.

Bovendien. Oefening baart kunst. Ik heb nog zes pootjes en zes vleugels rondlopen.

Sorry Abe

Abe, dat is mijn zoontje van twee. Hij weet nog niet dat de kippen er straks niet meer zijn. Hij kraait met ze mee, geeft ze eten. Abe vindt ze hartstikke leuk. Die lieve klotehanen. Ze eindigen in de oven. Sorry Abe. Er komen nieuwe. Misschien leggen die wel een eitje.